Οι ερευνητές τη δημιούργησαν για να αντλήσουν νέα δεδομένα για την ανθρώπινη όραση
Κατά καιρούς κυκλοφορούν συνέχεια εικόνες-οφθαλμαπάτες που είτε ξεγελούν τον εγκέφαλό μας είτε προκαλούν τα αντανακλαστικά μας και γίνονται viral καθώς η περιέργεια όλων μας είναι να τα παρατηρούμε.
Αυτή η νέα οφθαλμαπάτη όμως που κυκλοφορεί δημιουργήθηκε από επιστήμονες για να αντλήσουν περισσότερα δεδομένα για το πώς λειτουργεί η ανθρώπινη όραση, αλλά και για να δείξουν πως η αντίληψη του κόσμου μας διαμορφώνεται από τις προβλέψεις που κάνει ο εγκέφαλός μας.
H ψευδαίσθηση της “διαστελλόμενης τρύπας” εξαπατά της κόρες των ματιών μας με σκοπό να διασταλούν εν αναμονή μιας αναμενόμενης μείωσης του φωτός. Σε αντίθεση με άλλες παρόμοιες ψευδαισθήσεις που έχουν σκοπό να δώσουν μια αίσθηση ότι πέφτετε μέσα, αυτή η μαύρη κηλίδα σχεδιάστηκε με αυτό το μοτίβο μαύρων κουκίδων γύρω-γύρω σε λευκό φόντο και είναι μια εντελώς στατική εικόνα, που ωστόσο εάν αρχίσετε να την κοιτάτε δε θα σας φανεί καθόλου στατική.
Περίπου το 86% που παρατηρούν την εικόνα νιώθουν ότι βυθίζονται σιγά-σιγά σε μια μαύρη τρύπα.
Δείτε την νέα οφθαλμαπάτη που έγινε viral
Η φυσική αντίδραση συμβαίνει ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται ο παρατηρητής, ακόμα κι αν κοιτάζει την ψευδαίσθηση σε ένα καλά φωτισμένο δωμάτιο όπου δεν χρειάζονται προσαρμογές της κόρης. Φαινομενικά δεν υπάρχει λόγος να συμβεί η φυσική απόκριση, αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η ψευδαίσθηση δείχνει πώς ο εγκέφαλός μας αντισταθμίζει τον χρόνο επεξεργασίας που απαιτείται για να αντιληφθεί οπτικά τον κόσμο γύρω μας σε πραγματικό χρόνο και ότι ορισμένα ακούσια αντανακλαστικά δεν ελέγχονται απαραίτητα από τη υλική πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται κανείς.
Δημιουργός της είναι ο Akiyoshi Kitaoka και αποτελεί μέρος ενός ερευνητικού paper που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα. Ο ίδιος όμως δημιούργησε και μια ακόμη οφθαλμαπάτη το 2008 που ονομάστηκε “αντίληψη του παρόντος”.
Όσο γρήγορα κι αν πιστεύουμε ότι ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται αυτό που αντιλαμβανόμαστε, μπορεί στην πραγματικότητα να πάρει περίπου 100 χιλιοστά του δευτερολέπτου για να κατανοήσουμε τα δεδομένα που παράγονται όταν το φως χτυπά τον αμφιβληστροειδή μας. Κάποιος που περπατά αργά μπορεί να καλύψει έως και 10 εκατοστά σε αυτό το διάστημα, κάτι που δεν είναι ασήμαντο, και δείχνει γιατί ο εγκέφαλός μας χρειάστηκε να αναπτύξει αυτούς τους μηχανισμούς αντιστάθμισης και να κάνει συχνά προβλέψεις για το τι αντιλαμβανόμαστε και τι θα αντιληφθούμε στιγμιαία.
Δείτε την οφθαλμαπάτη Asahi
Στην παραπάνω οφθαλμαπάτη, ο εγκέφαλός μας αντιλαμβάνεται το λευκό στη μέση της ψευδαίσθησης ως πολύ πιο φωτεινό από το λευκό που το περιβάλλει. Στην πραγματικότητα όμως έχουν τις ίδιες ακριβώς τιμές RGB και η φωτεινότητα της εικόνας είναι εντελώς ομοιόμορφη. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι οι κόρες ενός ατόμου συσπώνται όταν παρατηρούν αυτήν την ψευδαίσθηση, ακόμη και όταν ο φωτισμός στο περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται παραμένει ίδιος.
Θεωρείται ότι αυτή η οφθαλμαπάτη δημιουργεί μια αντίδραση στην κόρη του ματιού παρόμοια με αυτή που κάνει ο εγκέφαλος μας όταν θέλει να προστατέψει τον αμφιβληστροειδή μας από μια ξαφνική έντονη λάμψη φωτός, η οποία μπορεί όχι μόνο να αναστείλει προσωρινά την ικανότητά μας να βλέπουμε αλλά και να τον βλάψει.
Πηγή:unboxholics.com
